داستان فرار شرکتها از ایران
قبل از تحریمهای آمریکا شاهد بودیم که شرکتهای زیادی هجوم آورند تا بازارهای رژیم را بگیرند، ولی بعد از مدتی دیدیم که یکی یکی برگشتند و الآن چیزی نمانده. آیا ترس از تحریمها دلیل رفتنشان بود؟
واقعیت اینکه: قبل از تحریمها که شرکتها هجوم آوردند هجومشان برای بررسی زمینه سرمایهگذاری در رژیم بود.
هیچکدام برای سرمایهگذاریهای استراتژیک و طولانیمدت نیامده بودند. همه بهدنبال سرمایهگذاریهای سودآور کوتاهمدت بودند. اما در عمل دیدند که در این رژیم اساساً زیرساخت سالمی برای سرمایهگذاری وجود ندارد. فساد سرتاپای سیستم بانکی و بازرگانی را مانند سرطان گرفته است، دزدیهای نجومی همراه با پولشوییهای سیستماتیک در این بانکها و کلاً ساختار غیراستانداردشان در اثر قطع رابطه با سیستم بانکداری جهانی باعث شد که این شرکتها یکییکی برگردند و از خیر سرمایهگذاری در رژیم بگذرند. روز شنبه ۲۰آبان ۹۷ روزنامه حکومتی جهان صنعت نوشته بود:
«ما نه به توسعه اقتصادی دست یافتیم نه توسعه سیاسی. اقتصاد کماکان بدون فروش نفت ورشکسته است». روشن است که در چنین وضعیتی یعنی اقتصادی مبتنی بر فساد و رانت، تصور هر گونه گشایش اقتصادی ولو با فرض رفع تحریمها هم برای رژیم متصور نیست
نظرات
ارسال یک نظر